Na 't tegenvallende resultaat van gister was ik 't aan 'mijn stand' verplicht om 't nog 's dunnetjes over te doen. Gelukkig bleef het vanochtend wat langer droog en ik had de mazzel dat het nu krioelde van deze kleine cicades. De 1 nog neurotischer dan de ander.
Om dan vanaf statief te werken is een heel geworstel met al 't groen dat er groeit want de poten blijven overal achterhaken.
Constant moet je van positie veranderen door 't gespring van die beestjes.Volgens mij heb ik 't veldje dan ook behoorlijk omgeploegd *oeps*
De voorbij fietsende schooljeugd hoorde ik iets over 'Moeder Natuur' roepen.
Of ze mij daar mee bedoelde? Geen idee, want als je met je hoofd onderin de graspollen hangt krijg je lang niet alles mee.
Lees meer
Reacties (13)
Ik vind het geweldig, zowel de foto als de tekst erbij!
gr.Mo oja, enne van harte met je favo plek!
Gr. Leen
Gr Agnes.
H.gr. Gerda.
Met de poten van de statief overal achter blijven haken, is voor mij heel herkenbaar.
De foto is echt super!!!
Van Harte met je fao-plekje!!
Hg
Frieda
gr joanne
Geweldig, die bijgaande tekst! Gefeliciteerd met je favo-plek!
Het is heel moeilijk om deze diertjes van voren te benaderen!
Ik vind veel herkenning in je beschrijving en ik ben vast niet de enigste hier!
gr. Tineke