Een zomerdag...

Dertig graden, een stil landschap
waar bloemen een zoom vormen
vlinders, bijen en libellen zwijgen
in de zinderende hitte, het blauw/

Stuurt wijze wolken naar het oosten
zij drijven naast elkaar in formatie
ieder met een boodschap, tranen
ingehouden, de wind aan hun zijde/

Er gaat een vliegtuig hoog voorbij
geen strepen, geen geluid, stilte..
ik kniel in het gras, een groene specht
lacht gebroken onder de zomereik/



Noot;

Beste lezers, dit is een gedicht met 3 strofes onder elkaar welk ik heb opgedragen aan de slachtoffers en nabestaanden van de verschrikkelijke ramp in Oekraïne. Op de site staan de strofes niet mooi onder elkaar, maar daar kon ik niets aan veranderen, heeft te maken met de lay-out van de tekstvakken.