Steenuil, a one eye bandit?

Onlangs ’s avonds tijdens een ontspannend fietsrondje in het buitengebied nabij mijn woonomgeving zag ik in de nok van het gelukkig niet geheel gerenoveerde schuurtje een paartje steenuilen zitten. Het is de kleinste in ons land voorkomende uil, lichaamsgrootte van 21-23 cm, hij is daarmee 10% kleiner dan de ruigpootuil die met enkele paren in de Drentse naaldbossen broed. In Nederland is het kleinschalige landschap favoriet bij de steenuil, het liefst met veel uitkijkposten. Door die afwisseling in het halfopen landschap, met akkers, weilanden en houtwallen, bied dit tevens ook een ideale leef omstandigheid voor zijn prooidieren. De steenuil is een holenbroeder die zijn broedplek zoekt in boomholten, onder daken van schuurtjes, ruimtes in spouwmuren, maar ook een nestkast is favoriet. (Ook interesse om een nestkast te plaatsen voor de steenuil, neem eens contact op met uw plaatselijke steenuilenwerkgroep.) In de begraasde- en kort gemaaide weilanden rondom de boerderij en schuurtjes, vangen ze hun stapelvoedsel, regenwormen en veldmuizen, maar ook loopkevers zijn een geliefd voedsel. Zo ruimt hij in onze ogen allerlei ongedierte op, die in de omgeving van de mens en huisdieren leven. De steenuil is een standvogel, hebben ze eenmaal een eigen territorium naar hun zin, dan blijven ze vaak hun leven lang op die plek. Gemiddeld is een steenuilenterritorium ongeveer twaalf hectaren groot, wat belangrijk is voor hun broodnodige rust.