Dolf Jansen: Badeend

Jaren geleden, hoorde ik geachte afgevaardige Rita Verdonk, in de tijd dat zij nog volle zalen trok met haar boodschap van angst en tweedeling, en haar motto waaruit moest blijken dat ze nooit een afslag nam maar altijd recht door die zee ging, vanuit het diepst van haar… ik bedoel licht geëmotioneerd roepen ‘nu willen ze ook nog Sinterklaas van ons afpakken!’

In die ene zin zat veel van de emotie die allerlei mensen in ons land steeds weer voelen, als het gaat over veranderingen, over mogelijke maatregelen of uberhaupt over het gevoel dat ze wellicht eventueel op enig moment worden aangesproken op hun eigen gedrag, hun keuzes, hun verantwoordelijkheid voor een groter geheel dan hun eigen plekje in dit land van overvloed.

Een paar dagen geleden ging het binnen een 8uur-journaal om een aantal zaken waarbij je die reactie al bijna hoorde.

Ik noem het nadenken over een vermindering van knalvuurwerk, omdat mensen daar blind, doof en anderszins gehandicapt van raken, en het de atmosfeer en de bronchiën vervuilt.

Ik noem het binnen afzienbare tijd overgaan van CV-ketels op gas naar andere systemen van verwarming en bewatering, omdat we Groningen niet nog verder willen en kunnen laten zakken en omdat veel weldenkende mensen wel doorhebben dat uitstoot EN afhankelijkheid van fossiele brandstoffen afbouwen wel een goed idee is, zo langzamerhand.

Ook, ik herhaal het gewoon maar eens een keer, ook als je niet gelooft in klimaatverandering, doe het dan om extreme bewinden niet langer te ondersteunen, of om onze expertise te gebruiken en onze duurzaamheids-industrie te ondersteunen, in plaats van miljarden te sluizen naar hard line moslims en dito Poetins.

Maar het laatste nieuwsitem kwam, bij mij, en vele andere dierenliefhebbers, wellicht het hardst binnen. De badeend blijkt een bad eend , een slechte eend, een fukkin duck . Door dobberen in badwater met zeepresten, haren en wat dies meer zij is de badeend een soort broeinest geworden.

Nou beweren ze dat ook wel eens over staten in de Hoorn van Afrika, alleen gaat het dan over piraterij, en wordt er meestal niet bij vermeld dat wij als rijke landen eerst de lokale visvangst aldaar zo goed als vernietigd hebben, en dat we nu kwaad zijn dat ze die bootjes op andere manier zijn gaan gebruiken, maar goed. Of eigenlijk niet goed. Broeinest, daar was ik. Badeend. Je moet er niet aan denken dat jonge kinderen dat broeinest geregeld in hun mond steken, laat staan eraan sabbelen of….ooooooh nee, ban de badeend. Stop ermee. Afschaffen. Verbieden uitroepteken. Ja, nu willen ze ook nog de badeend van ons afpakken, inderdaad.

En toen kwam het beeld dat ik niet meer kwijtraak: een dame in een witte jas, latex handschoentjes, ik denk zelf een bescherming voor haar ogen, sneed op camera een badeend, zo’n lief geel rubberen wezentje, in de lengte doormidden. Zonder genade. Ssssjjlittt!

En verdomd, zijn of haar binnenste - het binnenste, badeendjes waren al genderneutraal toen U en ik dat woord nog niet eens kenden - krioelde van de aanslag en viezigheden. Broeinest, dat is het woord.

Het bracht me op twee gedachtes die ik echt met u moet delen. Wat hier even met een badeendje werd gedaan, is wat we doorlopend en maal miljoenen doen met levende wezens, om ze op te eten, mes erin, klaar. Ssssjjlittt! Waarbij vermeld dat uit sommige onderzoeken blijkt dat bijvoorbeeld kipfilet niet altijd veel schoner is als dat gele rubberen binnenkantje.

En ik denk zeker zo belangrijk: we zouden veel vaker kunnen proberen af te stappen van wat we denken, en waar betrouwbare media als Facebook ons steeds weer in voeden, en proberen open minded te zijn. Eerlijk te zijn. Ook als het betekent dat we ernaast zaten. Ik bedoel: een badeend is niet lief en grappig en lekker om op te sabbelen. De meeste boeren doen vreselijk hun best om te voldoen aan alle regels waaraan ze moeten voldoen, terwijl ze worden uitgeperst door het systeem, de meeste boeren frauderen niet. Een windmolenpark is niet altijd een goed idee, en kernenergie is niet altijd slecht. Net als methodes om voedsel te modificeren, sterker te maken, beter bestand tegen omstandigheden.

De badeend maakte me verdrietig, vanwege dat grote mes en haar vervuilde ingewanden, maar gaf me ook ruimte voor een iets wijdere blik.

Prettige zondag!