Dolf Jansen: Bumanipulatie

Er zijn mensen die onze minister-president, Mark Rutte, die ik wellicht later vandaag nog tref in Carré, een sympathieke man vinden omdat hij met een lach en bruisend van enthousiasme en optimisme dit land leidt. Ik begrijp dat wel, en prefereer zelf ook die stijl boven serieuze blikken en kruidenierstaal. Er zijn ook mensen die Klaas Dijkhoff een toffe peer vinden omdat ie Brabander is, ondanks dat de Slimste Mens werd – lieve luisteraars in het zuiden, dit was een grapje – en ook nog van carnaval en een biertje houdt. En dom-twitterende collega’s ook. Ik heb daar al meer moeite mee, omdat hij, nadat hij zichzelf op bovenstaande wijze in de markt had laten zetten – ja, zo werkt de politiek tegenwoordig ben ik bang - geregeld proefballonnetjes oplaat die me beangstigen en ook veel teveel tegen Forum, PVV en ander populisme aanschurken. Leuke term trouwens, in dezen: aanschurken.

Maar dan de heer Buma, leider van het CDA. Juist op het gebied waar we het op deze plek geregeld over hebben, klimaatverandering, een duurzame toekomst, heb ik heel veel moeite met de man die 5 jaar geleden nog scoorde met zijn konijn, en zijn zogenaamde Bumor.
Op het CDA-congres in juni riep hij de andere partijen op nu eindelijk eens serieus over het klimaat te komen praten, zonder tegenstellingen en te grote woorden. Dat kon je niet eens meer een gotspe noemen, hoewel ik me kan voorstellen dat ze zich bij de Partij voor de Dieren, bij Groen Links, en wellicht nog hier en daar, verslikten in hun muesli met soyayoghurt. Het CDA, de partij waar Yvon Jaspers met een 4Farmers-jekkie aan zonder moeite op de kandidatenlijst zou kunnen staan, de partij waar de agrarische lobby en de Schiphollobby elkaar bij de deur van het partijbureau als oude vrienden groeten, die partij roept op tot constructief overleg. Over het klimaat. Ik riep tegen mijn tv: meneer Buma, noem dan eens drie echte maatregelen waar uw partij zonder draaien en gedoe voor staat. Denk hierbij, meneer Buma, aan de agrarische sector, waaronder inderdaad vlees en zuivel vallen, denk aan de vliegsector, denk aan de vervoerssector – vrachtwagens, containerschepen – denk eigenlijk aan alles waarvoor de volgende quote van de Indiase wetenschapper en milieu-activist Vandan Shiva geldt: It’s not an investment if it’s destroying the planet. Als het de planeet vernietigt, noem het dan geen investering. Alstublieft. Een paar maanden later kwam wat mij betreft de ware Bumageest uit de fles, in een interview in Elsevier. De kop boven het stuk was trouwens “Migratie is een gunst, niet een recht”, hetgeen oud-Hollands gelul is maar wel past bij Buma-versie2018.

Buma waarschuwt dat het klimaatbeleid de gewone mensen zal miskennen. Dat de groep aan de bovenkant zal twijfelen tussen een elektrische Porsche of een Tesla, en dat die groep bepaalt hoe de rest van Nederland moet leven. En de klimaattafels gaan iedereen op hoge kosten jagen – hogere gasrekening, warmtepomp – terwijl de meeste mensen amper hun hypotheek kunnen betalen. Wat Buma hier doet past een op een bij eerdere uitspraken over de gewone Nederlander die verweesd achterblijft nadat de elite zijn vrijheden had weggegeven aan de nieuwkomers. Het is bewust een tweedeling creëren in plaats van een samengaan, en het is gebruik maken van angst voor verandering die in de mens zit ingebakken. Maar juist op deze gebieden - de toekomst van klimaat, land, landschap, economie, welvaart - vind ik het vals en (eerlijk gezegd) vreselijk.

Als de heer Buma oprecht voor een groots en meeslepend klimaat- en economisch beleid zou staan – en ik ben bang dat dat niet zo is – dan durft hij zelf keuzes te maken. Keuzes aangaande bijvoorbeeld de sectoren die ik hierboven noemde, keuzes in het streven naar een circulaire economie, in het verbinden van mensen, en de grote uitdagingen waar we voor staan. In plaats daarvan creëert Buma, bewust, een beeld van klimaatverandering en mogelijke stappen naar een oplossing, als speeltje van de Teslarijder en de zogenaamde elite, waarbij hij de Gewone Nederlander, ook weer bewust, als slachtoffer neerzet. Het is succesvol, vooralsnog, maar het is laf en zuigt de energie weg. Vorige week schreef ik dit in een tweet, nadat Buma zich uitsprak tegen hogere energietaks: het is vrij simpel: alle bedrijven en multinationals die tientallen jaren mochten produceren en vervuilen zonder die kosten te betalen gaan dat voortaan wel doen. Geen grote mond over compensatie, nee, de echte prijs betalen.

Dat betekent de lobby van die bedrijven en de agrarische sector, en Schiphol, en alle Eerste Kamer leden met vele petten op loslaten, en streven naar een economisch systeem dat in basis rechtvaardig is. En ja, dan zullen vlees en vliegen en kleding duurder worden, en ja dan zullen de mega-winsten afnemen en zal het dividend, waarover voor zover ik weet trouwens geen belasting hoeft te worden betaald - hoe is dat in godsnaam tot stand gekomen, meneer Buma?- dat dividend zal hier en daar minder worden maar vooral hebben we de kans om als land, als mensen, gezamenlijk een van de problemen van deze eeuw te lijf te gaan. In plaats van vanachter een klimaattafel waarvan u, bewust, alvast aan de poten bent gaan zagen.

Prettige zondag!