Hoe verhuis je een das?

Dassen graven hun burcht graag in zandige gebieden en houden daarmee niet altijd rekening met de Nederlandse waterveiligheid. Zo hebben dassen in het Brabantse Dieden een burcht gemaakt in de dijk langs de Maas. Door het gegraaf is er kans op een dijkbreuk ontstaan en moet de dassenfamilie vertrekken. Maar waar naartoe?

Mari de Bijl, boswachter van het Brabants Landschap, wil deze dassen graag opvangen in zijn gebied De Valkenhorst, in de Groote Heide. Het vrouwtje van de dassen is drachtig, dus er moet snel gehandeld worden. Met buizen en een omheining is er een kunstburcht gemaakt in het gebied. In eerste instantie is het ouderpaar, waaronder de drachtige das, verhuisd. De twee jongen worden later naar de nieuwe burcht verhuisd.

De bedoeling is dat ze er permanent zullen blijven. De eerste maanden worden de dassen bijgevoerd om ze zo langzaam aan het gebied te laten wennen. Het bijvoeren wordt afgebouwd en na drie maanden kunnen de dassen zelf het gebied in en op voedsel jagen.

Tenminste dat was het plan. De verhuizing ging namelijk niet zonder slag of stoot. De ouders zijn eerder naar de nieuwe burcht verhuisd, waardoor ze een andere nestgeur hebben gekregen. Toen eenmaal de jonkies erbij werden geplaatst, herkenden de ouders de geur niet meer van hun jonkies en gingen ze in gevecht met deze 'nieuwe indringers'. Uiteindelijk is besloten om de omheining eerder dan gepland kapot te knippen zodat de vechtende dassen wat afstand van elkaar konden nemen en de rust kon terugkeren. Of dit ook is gebeurd, zie je in de uitzending van de Groote Heide .

Helaas voor papadas wordt hij de eerste keer weggejaagd door mamadas. Bij een ander bezoek mag papa wel kennismaken met zijn jong. 

Bekijk hier het fragment uit de uitzending: