Kanaries van de oceaan

Een maand hebben ze erover gedaan om de Atlantische Oceaan over te steken op onderzoeksschip James Cook, de geologen en biologen van het NIOZ- het Nederlandse Instituut voor Onderzoek der Zee. Vroege Vogels reisde mee en sprak met de onderzoekers over woestijnstof. Stof in de oceaan zou namelijk weleens een belangrijke invloed kunnen hebben op het broeikaseffect.

In deel 1 van het drieluik vertelden Stuut en zijn NIOZ-collega Michelle van der Does vorige week over de stofjacht, en over de instrumenten die daarbij worden gebruikt. In deel 2 visten we met microbioloog Corina Brussaard en malacoloog Jaap de Boer naar plastic. Deze zondag, in het slot van het drieluik,vertellen marien geoloog Geert-Jan Brummer en bioloog Jaap de Boer over het plankton dat ze bestuderen, waaronder pteropoden: platonische slakjes. 

De slakjes hebben een kwetsbaar kalkskelet dat oplost als de oceanen zuurder worden (door een toename van het opgeloste broeikasgas CO2). Zoals kanaries vroeger in mijnen een waarschuwingsfunctie hadden (ze bezweken als er giftige dampen waren), zo houden wetenschappers angstvallig deze 'kanaries van de oceaan' in de gaten. 

Tijdens de reportage komt ook eindelijk weer land in zicht: de Canarische Eilanden. Vanuit het kraaiennest is het daarom tijd voor een kleine terugblik.