Muurhagedis op oude vesting

De meest noordelijke populatie van de muurhagedis bevindt zich in Maastricht. Hier heeft de muurhagedis zich genesteld in oude vestigingsmuren midden in de stad: de Hoge Fronten en de Lage Fronten. Met zonnig weer verruilen de muurhagedissen hun veilige schuilplaats tussen de stenen voor een plekje in de zon.

De Hoge Fronten en de Lage Fronten zijn vestingwerken die in de achttiende en negentiende eeuw zijn aangelegd om de stad te beschermen. De muren zijn nu een beschermd natuurmonument. Ze liggen vlakbij het historische centrum van Maastricht. Vanaf een drukke straat loop je zo de natuur in.

De vestingmuren zijn vergelijkbaar met natuurlijke rotsen. De stenen aan de voorkant zijn op elkaar gemetseld, maar de stenen aan de binnenkant van de muur zijn gewoon op elkaar gestapeld. Daar is veel ruimte voor de muurhagedissen om zich schuil te houden.

Het ging lange tijd niet best met de muurhagedis in Maastricht. Nu zijn de Hoge Fronten afgesloten voor publiek zodat de hagedissen hier rust hebben. Met succes, want er komen nu enkele honderden muurhagedissen voor in dit gebied. Als het een beetje goed weer is, komen de hagedissen uit de holtes in de muren vandaan om op te warmen in de zon.

De mannelijke muurhagedissen hebben in Maastricht bijna allemaal een rode buik. In het buitenland hebben de mannetjes vaker een gele buik, en is de ronde buikkleur zeldzaam. De Limburgse populatie niet in contact komt met muurhagedissen uit het buitenland. De geïsoleerde ligging heeft er voor gezorgd dat de rode buikkleur overheerst.