Wouter Klootwijk: Vissenvoer

Een kort gedicht. U kunt het makkelijk onthouden.

Een vis eet gewis
de vis die er is.

Hoog in Noorwegen, boven de Poolgrens. We hadden een grote kabeljauw gekregen van een visser.
Eens in de paar jaar zoek ik in Noorwegen Kjell Midling op. Hij is visbioloog.
Hij ontleedde de kabeljauw en vertelde er over. Vol bewondering. De vis heeft een zwemblaas waarmee hij zonder lichamelijke inspanning op de door hem gewenste diepte in zee kan rondhangen. Als zo’n vis gevangen wordt en snel omhoog getrokken, kan de zwemblaas beschadigd raken. Zopas hebben biologen ontdekt dat kabeljauw zijn zwemblaas als een lekke binnenband van een fiets, zelf kan repareren.
Dat zou, maar dat bedenk ik en heb het niet van de bioloog, dat zou kunnen betekenen dat als je zo een kabeljauw vangt en hij is niet naar je zin, te klein bijvoorbeeld, dat je hem overboord kunt gooien, levend, zodat hij na herstel van zijn binnenband, verder kan zwemmen, en door kan groeien.
Maar we maakten ook de maag open van de kabeljauw. Toen zag ik met eigen ogen wat ik al honderd keer had horen vertellen. De maag was goed gevuld. Met vis. Wat voor vis? Kabeljauw en aan de restanten van de koppen te zien, twee hele grote.
Kabeljauw eet vis en het kan hem niet schelen welke, hij eet de vis die er is. Is er geen haring in de beurt, dan eet je je zusje op. Zeker is dat vis die overboord gaat, bijvangst, de makkelijkste prooi is. Bijvangst is fantastisch vissenvoer.
Kom je dichter bij huis, Noordzee, vang je een kabeljauw en kijk je wat hij at, dan is de kans groot dat je platvis in zijn maag vindt.
Visbiologen deden onderzoek naar het dieet van kabeljauw in de Noordzee. Ze vonden soms opvallend veel kleine schol en kleine tong en bijna geen grote. En dan moet je weten dat een kabeljauw vis kan eten zo groot als 70 procent van zijn eigen gewicht. Waarom dan die kleintjes? Zeker is het niet, maar een veronderstelling.  Vissers op de Noordzee gooien ondermaatse vis overboord. Kabeljauw en andere rovers zoals zeehonden die het ook goed door hebben, hoeven alleen maar achter het schip aan te zwemmen. Ze worden gevoerd.
Dat mag niet meer van Europa.
Alle bijvangst, doet er niet toe wat, alles moet aan land worden gebracht. Dat is beter.
Voor wat dat precies beter is moet nog even goed doorverzonnen worden, iets met het milieu en duurzaam, maar de maatregel is al vast afgekondigd.
Goed. Maar wat eten de kabeljauwen en zeehonden dan, als bijvangst niet meer terug in zee mag? Dan eten ze andere vis. En net zoveel kilo’s als ze voorheen aan overboord gekieperde bijvangst verslonden. Een vis eet gewis de vis die er is.