Dolf Jansen: Pompen tot het op is

Afgelopen donderdag was ik in een felwitte en keihard aanglegde zaal in de Utrechtse Jaarbeurs om te spreken tegen planners, aannemers, financierders en anderen uit de bouwwereld die het belang van duurzaam bouwen inzien en met kracht nastreven. Ik werd aangekondigd door Tom van ’t Hek, die naar het schijnt in familieverband nog weleens zegt: “De op één grappigste bij ons heeft er zijn werk van gemaakt”. Ik sprak energiek als altijd en maakte een onvermijdelijke stapel grappen over Henk Kamp, klimaatverandering, Henk Kamp, het imago van duurzaamheid, Henk Kamp, treinreizen, te lang douchen en Henk Kamp.

Toen ik des avonds na mijn voorstelling thuis kwam, vond ik een filmpje waarin Shell de jeugd van Nederland oproept om komende week naar Den Haag te komen voor een dagenlang spektakel van energie, wetenschap, toekomstplannen, creativiteit, ruimtevaart, nieuwe materialen en oneindige vergezichten. Het filmpje zat zo vol met gezwollen marketingtaal dat ik nog even dacht dat het een persiflage was van De Speld of Lubach op Zondag. Dat de wereld negen miljard mensen aan kan als we haar maar in balans houden. Dat we Nederland future-proof maken door op ontdekkingsreis te gaan. En dat we op avontuur gaan en samen de toekomst gaan maken. Zonder ook maar enige, en ik bedoel echt enige aanwijzing naar wat Shell is en wat Shell doet. En hoe dat de toekomst of het volstrekt ontbreken daarvan beinvloedt.

Ik weet dat het zo is, dat makers van glazuurafbijtende zogenaamde sportdrankjes evenementen sponsoren waar kinderen komen sporten om ze dat suikerwater in de hijgende mondjes te spuiten. Ik weet dat Burger King het voetbal ondersteunt en iedereen in Eindhoven weet dat je na een burger met vleesafval en saus wel raak schiet van een afstand vanaf elf meter. Ik weet dat MacDonalds op het EKvoetbal de ‘official sponsor’ was van kinderen die met de profs en het arbitrale zestiental het veld op mochten lopen om....afijn...

Ik ken de wereld van marketeers, die stuk voor stuk zijn opgebouwd uit het zaad van Satan aangelengd met het bloed van onschuldig afgeslachte puppies. Maar dat Shell de jongste Nederlander mee wil nemen naar de toekomst, terwijl het een bedrijf is dat ten ene en andere male weigert ook maar iets te veranderen aan zijn volstrekt leegtrekken van de aarde met alle vervuiling en schade en uitstoot van dien. Shell dat van zijn investeringen van dertig miljard precies tweehonderdvijftig miljoen steekt in duurzame mogelijkheden, dat is inderdaad éénhonderdtwintigste, dat is nog lang geen procent.

Dat is doen alsof je iets doet, terwijl je negenentwintig miljard en zevenhonderdvijftig miljoen steekt in zoeken naar plekken waar je nog olie en gas kùnt opboren. Shell dat zegt - ik ga nu de heer Van Beurden, de ceo, de capo di tutti, capo van alle pomphouders toch maar even letterlijk citeren: “Eerst moet de vraag naar olie en gas afnemen voordat Shell een grote omslag kan maken” en “Ik denk niet dat het mogelijk is om in mijn eentje het totale energiesysteem om te vormen”.

Dat vraag ik ook niet Ben, maar doe iets in de richting van duurzaamheid met je dertig miljard !! en laat onze kinderen met rust. Dan de volgende zin: “Ik pomp alles op wat ik kan oppompen om aan de vraag te kunnen voldoen”. Dat is een angstaanjagende zin van iemand op zo’n positie. Ook al omdat erbij vermeld staat: Van Beurden verwacht de komende tien jaar alle olie- en gasreserves van Shell aan te boren. En dan? vragen uw kinderen of kleinkinderen, en dan? Dan is de heer Van Beurden aan het stil-leven van zijn salaris, zijn bonussen, zij afvloei-premie en zijn goedbetaalde adviseurschap in de petrochemie of zo.

En let nu op, want het ligt niet aan Shell, die niet meer doen dan kinderen vijf dagen indoctrineren met supervette bullshit in 3D. Het ligt aan u Vroege Vogelaar, luister maar: wat uiteindelijk werkt tegen klimaatverandering is minder CO2 uitstoten en de consument stoot CO2 uit. Het ligt dus niet aan Ben en niet aan Shell. Als de aandeelhouders maar tevreden zijn en alles wordt opgepompt wat er nog is, dan is Project Shell geslaagd.

En kinderen denken dat Shell een swingend, dynamisch bedrijf is en dat je je niet met duurzaamheid hoeft bezig te houden, want dat doet meneer Van Beurden toch ook niet? Shell en andere volstrekt kortzichtige partijen, had ik al Henk Kamp gezegd?, trekken de aarde leeg en dragen oogkleppen ter grootte van het oranje hoofd van Donald Trump. En als we ze daarmee door laten gaan, is er voor al die vrolijke kinderen in dat focking Shell-filmpje geen plek meer en geen leefbare wereld.

Prettige zondag.