Mol trekt aan dode soortgenoot

Een levende mol trekt aan een dode mol. Is dit liefdevol bedoeld of vertoont de mol agressief gedrag?

Tuinarchitect en mollendeskundige  Roeland Vranckx zegt over de beelden:  "We zouden al snel denken dat dit een jonge mol is die verdriet heeft om zijn overleden moeder en ze in veiligheid wil brengen. Het tegendeel is echter (en helaas) waar."

Mollen worden vaak gezien als lievige dieren door hun zwarte, fluweelachtige vacht en vriendelijke snoet. Het karakter van dit dier is echter niet zo vredig; mollen gedragen zich bloeddorstig naar soortgenoten, insecten en kleine zoogdieren. Ze eten uitsluitend dierlijk voedsel zoals larven, insecten, spinnen, slakken en soms jonge muizen of eieren. Zijn gangenstelsel is een val voor kleine ongewervelde dieren. Tijdens zijn voedselrondes eet de mol deze diertjes, voornamelijk regenwormen die in zijn gangen zijn gevallen. Mollen eten flink door want per dag eten ze de helft van hun eigen lichaamsgewicht. 

Daarnaast zijn mollen territoriale dieren die absoluut geen soortgenoot in hun nabije omgeving tolereren. De mol in dit filmpje gedraagt zich ook zo. Deskundige Vranckx: "Hij is vijandig, vraatzuchtig en misschien zelfs hongerig. Er bestaan enkele documentaires, waarbij mollen worden getoond die met elkaar vechten, vaak tot de dood. Het zijn half-blinde dieren, maar ze leven en bewegen met hun uiterst scherpzinnige geur-, tast- en gevoels-zintuigen. Ik vermoed dat de dode mol op dit filmpje nog niet zo lang geleden is gestorven (hij is ook nog erg ‘intact’, zonder vliegen), zijn geuren daarom nog ‘quasi normaal’ waren, en de andere mol daarom agressief tekeer gaat op zijn soortgenoot".

Alleen in de paartijd tolereert een vrouwtjes mol heel even een mannetje in haar buurt om zichzelf te laten bevruchten. Daar houdt het romantische gedeelte dan ook op. De worp en het grootbrengen van de jongen doet het vrouwtje geheel zelf. 

Maar de mol is zelf ook een lievelingskostje van andere dieren, zoals te zien is in dit filmpje .