Voor het eerst in Nederland zijn hopen van de rode Amerikaanse rivierkreeft (
Procambarus clarkii
) gefilmd. In de video van Vroege Vogels graaft Bram Koese van Stichting EIS-Nederland het mysterieuze holletje uit. Om meer inzicht te krijgen in de levenscyclus van rivierkreeften, roept Stichting EIS iedereen op om waarnemingen van deze hopen door te geven.
NEEM EEN COOKIE
Jammer! Door je cookie-instellingen kan je dit deel van de site niet zien. Als je de 'sociale cookies' accepteert, kan je dit deel wel zien.
Molshoop?
Rivierkreefthopen of -schoorstenen zijn voor het eerst in september 2012 in de buurt van Reeuwijk gevonden. De hopen lijken op molshopen, maar ze zijn gevonden in gebieden met een zeer natte/drassige ondergrond: plaatsen die mollen juist vermijden. Onder de hoop bevindt zich een verticale tunnel van enkele decimeters tot aan het grondwater. Op de bodem zitten één of meerdere rivierkreeften. Wetenschappers denken dat de holen worden gegraven door vrouwtjes die beschutting zoeken voor de ei-afzet. Mogelijk overwinteren de dieren ook in de holen. De vraag is nu op welke schaal dit plaatsvindt.
Advertentie
Dit is reclame van STER
Melden
Door het warme herfstweer is er een grote kans dat de kreeften gestimuleerd worden om met graven te beginnen. Waarnemingen van kreeftenhopen kunnen worden gemeld aan
eis@naturalis.nl onder vermelding van datum en vindplaats. De gegevens gebruiken zij voor verder onderzoek naar de factoren die graafgedrag veroorzaken en naar hoe het gedrag voorkomen/ontmoedigd zou kunnen worden. Meer informatie is te vinden in
dit rapport
.
Exoten
In Nederland komt van oorsprong één soort rivierkreeft voor: de Europese rivierkreeft. Sinds de tweede helft van de vorige eeuw zijn daar acht nieuwe soorten bijgekomen, zoals de rode-, gevlekte- en geknobbelde Amerikaanse rivierkreeft. Met de Europese rivierkreeft gaat het ondertussen zeer slecht. In Nederland leeft die nog uitsluitend in een vijver bij Arnhem, waar hij scherp in de gaten wordt gehouden door de beheerders. Er zitten er daar naar schatting nog zo’n duizend. Grote reden voor het bijna uitsterven van deze autochtone kreeft is de kreeftenpest, die is meegekomen met de gevlekte Amerikaanse rivierkreeft.