Snotolven trekken onzekere toekomst tegemoet

Op dit moment trekken de laatste jonge snotolfjes, die dit jaar in de Zeeuwse Delta zijn geboren, naar de Noordzee. Ze zijn op weg naar de diepere gebieden van de Noordzee en de randen van de Noordelijke Atlantische oceaan. Hier wacht een onzekere toekomst voor deze nu nog circa drie tot vijf centimeter kleine visjes. Pas over drie tot zes jaar zijn ze circa dertig centimeter groot, geslachtsrijp en zullen ze zoals hun ouders hebben gedaan jaarlijks terug zwemmen naar de ondiepere kuststreken van de Noordwest-Europese kust om zich voort te planten. Het zijn dan vooral de zwangere vrouwtjes die vroegtijdig het gevaar lopen gevangen te worden. Ze worden uitsluitend gevangen voor hun kuit om er gezouten en bewerkt met kleur- en smaakstoffen nepkaviaar van te maken. De dode vis wordt als waardeloos afval overboord gegooid.

Aaibare vis
Door natuurminnende sportduikers die het hele jaar door in de Oosterschelde duiken worden waarnemingen van snotolven zeer gewaardeerd. Deze fraaie vis heeft voor hen, ondanks het feit dat hij koudbloedig is, een hoge aaibaarheidsfactor. De dieren leven grote delen van hun leven op een diepte tot circa 300 meter op de randen van de Noordzee en de noordelijke Atlantische Oceaan. Van daaruit trekken volwassen snotolven in de winter naar de ondiepere kuststroken om zich voort te planten. De paring wordt zelden door sportduikers waargenomen, maar de broedzorg die door het mannetje wordt verzorgd is een fraai schouwspel waar menig sportduiker de ijskoude watertemperatuur graag voor trotseert.

In het vroege voorjaar komen de jonge dieren uit de eitjes, waarna de ouderdieren meteen terug naar de diepe wateren van de open zee trekken. De jonge snotolfjes, die vaak een fraaie gele kleur hebben, blijven de hele zomer en het vroege najaar in de kustzone. Ook ontmoetingen met deze jonge visjes worden zeer gewaardeerd door sportduikers en onderwaterfotografen. Momenteel trekken de jonge snotolfjes massaal uit de Zeeuwse Delta naar dieper water in de Noordzee, waar ze de komende drie tot zes jaar zullen opgroeien. Eenmaal geslachtsrijp trekken ze op hun beurt in de winter naar de ondiepere kustzones om te paaien en hun eieren af te zetten.

Tekst: Peter H van Bragt, Stichting ANEMOON
Verder lezen kan op Natuurbericht.nl