Kruisspin

Hoe komt ze aan dat kruis? Wetenschappers hebben ontdekt hoe de Kruispin echt aan haar kruis komt. Bij vele spinnen is de grondkleur van hun achterlichaam niet bruin, zoals veelal gedacht wordt, maar eigenlijk min of meer doorzichtig. De speciale manier waarop spinnen afvalstoffen in hun lichaam verwerken, heeft een invloed op de kleuren die we zien. Tijdens de vertering en bij de afbraak van eiwitten komen gevaarlijke en giftige afvalstoffen (ammoniumionen) vrij. Zoogdieren hebben een lever die deze afvalstoffen omzet in een vrij onschuldige in water oplosbare stof, die door de nieren wordt afgevoerd. Spinnen hebben echter geen lever of nieren, maar wel grote hoeveelheden darmblindzakken (uitstulpingen van de middendarm in het achterlijf), die de rol van de leverfunctie overnemen. Ze hebben ook een netwerk van buisjes in het achterlijf – de zogenaamde buizen van Malpighi - die de rol van de nieren spelen. Deze buisjes nemen de afvalstoffen in het lichaam op en vervoeren ze naar de einddarm.
Zowel de blindzakken als de buizen van Malpighi kunnen het gevaarlijke ammonium omzetten in guanine. Guanine is in water zo goed als onoplosbaar en kristalliseert gemakkelijk. Spinnen scheiden niet alle guanine uit, maar slaan een groot deel als kristallen op in speciale cellen aan de uiteinden van de darmblindzakken. Deze licht reflecterende kristallen drukken van binnen tegen de spinnenhuid. Als de spinnenhuid weinig pigment bevat, zijn deze topjes zichtbaar in de vorm van witte vlekken, wat bij een Kruisspin vaak resulteert in een kruisvormige witte tekening.
(Natuurpunt)