Uitgeslopen Smaragdlibel

De larven van de Smaragdlibel overwinteren twee, soms drie keer. Als ze de laatste winter ingaan zijn de larven volgroeid. Uitsluipen gebeurt van half april tot in juni, met een piek in mei.

De larvenhuidjes zijn meestal in de oevervegetatie te vinden tot een meter hoogte.

Maar sommige larven zijn goede wandelaars en klimmers en kunnen hoog in bomen of tientallen meters van de waterkant gevonden worden. Ook maken ze gebruik van waterstaatkundige kunstwerken en schuurtjes, boothuizen e.d. direct aan of in het water.

Als de larve een geschikte plek heeft gevonden (in dit geval: een paaltje)
kan de laatste vervelling (uitsluiping) plaatsvinden. Het exuvium breekt open en de libel kruipt naar buiten.

De witte sliertjes op de foto zijn een soort van bloedvaten waarmee de libel verbonden was met het exuvium.

Gedurende het oppompen van het achterlijf en de vleugels blijft de libel zich vasthouden aan het exuvium. De vleugels zijn nog ingeklapt en de libel kan nog niet vliegen. Uiteindelijk gaan de vleugels open en als ze voldoende zijn uitgehard is de libel klaar om de wijde wereld in te trekken om uiteindelijk te zorgen voor nageslacht.

Bron: o.a. Vlinderstichting / weertnatuurblogspot