Vlinder van hoop

Deze beauty kwam ik tegen in de Bourgogne, waar hij nog redelijk algemeen is. In Nederland is deze vlinder zeldzaam geworden.
Dat komt omdat de vlinder in het rupsenstadium hele specifieke eisen stelt aan zijn leefgebied. Het landschap moet open zijn, en voedselarm. De plantengroei moet structuurrijk zijn, liefst met de zon op het zuiden, waar de zonnewarmte in het voorjaar goed doordringt. Kortom: het microklimaat moet precies goed zijn. En zulke plekken zijn in Nederland zeldzaam geworden.
De rupsen van de veldparelmoervlinder eten van smalle weegbree. Die plant komt overal in Nederland voor. Daarnaast houden ze van warmte; het zou dus zomaar kunnen dat deze vlinder, die sinds 2005 weer wordt waargenomen in het zuiden profiteert van klimaatopwarming.
In het voorjaar van 2016 werd in Zuid-Limburg een nieuwe populatie ontdekt. En wel op een heel bijzondere plek: in de bermen van Rijksweg A79.
De locatie langs de A79 is de eerste geslaagde vestiging. Dat er maar liefst 27 rupsengroepen zijn gevonden, met enige honderden rupsen, betekent dat zich hier meerdere vrouwtjes hebben voortgeplant. Het is dus belangrijk om deze populatie te behouden: Rijkswaterstaat zal in nauwe samenwerking met De Vlinderstichting zorgen voor aangepast maaibeheer.