Wolfspin – extern eidragend-

Anders dan de kruisspin en aanverwanten, overwintert de wolfspin als spin, en niet als ei. Ze kunnen 2 tot 3 jaar oud worden en meerdere legsels per jaar grootbrengen. Moeder wolfspin is een toegewijde moeder. Als het vrouwtje de eitjes in haar zelf gesponnen eierzakje heeft gestopt, neemt ze dit zakje, dat bevestigt is aan haar spintepels, overal mee naar toe.
De eitjes zitten in een eierzak die zij 2 tot 3 weken bij haar draagt. Wanneer het tijd is voor de eitjes om uit te komen, bijt moeder-spin het zakje open en kruipen de jonge spinnetjes op haar rug. De afzonderlijke babyspinnetjes zijn samengepakt als een golvend dekentje dat over haar heen ligt. Daar blijven ze tot hun eerste vervelling. Tot die tijd eten ze niets en hebben ze genoeg aan hun reserves.
Wolfspinnen kun je vrijwel het hele jaar door tegenkomen. Omdat ze overwinteren als spin kun je ze dus ook in de winter tegen het harige lijfje lopen. Vaak zitten ze dan weggekropen in holletjes, al dan niet gemaakt of vermaakt, met wat spinsel. De mooiste tijd is het voorjaar. Bij de eerste prille lentezonnestralen komen ze tevoorschijn en doen ze zich te goed aan de warmte die ze in de winter hebben moeten missen. Ze zijn dan nog goed van vertrouwen en relatief traag. Vaak zitten ze op schuttingen, stenen en andere plaatsen die een goed uitkijkpunt vormen. Dit zijn ook altijd plekjes vanwaar ze snel weer kunnen wegduiken maar vrees niet, na een tiental seconden kunnen ze de warmte van de zonnestralen niet meer weerstaan en keren ze terug op hun oude plekje.
Bron: Natuurfotografie.nl