Krabbescheer in bloei, één ‘link’ met zwarte stern? verbindt u aan Vogels+.

Kort geleden maar weer eens een bezoekje gebracht -met enkele leden van de vogelwerkgroep- aan de kleine biotopentuin "le petit paradis" vlak bij ons in de buurt. De 'tuin' waar ik vorig jaar voor het eerst de Porseleinbes, of kamerwingerd zag. Je kunt de twee verhalen nog steeds terug lezen op mijn foto weblog. Met de titels: "Klimop met bessen gelijkend op paaseitjes, exotisch ?" en "Porseleinbes, of kamerwingerd, voorheen Paaseitjesklimop".
Loop via de ijzeren spijlenpoort die begroeide is met 'porseleinbes' naar binnen. We komen gelijk de prachtige 'geborgen' tuin binnen en zoeken ons een weg. Over smalle paadjes worden we gevoerd langs de gevarieerde kleurrijke en geschakeerde beplanting. Even later staan we voor de natuurrijke vijver. Verschillende oever- en waterplanten herken ik: waterpest, hoornblad, kleine watereppe en krabbescheer, zelfs in bloei. Witte bloemen met een geel hart -bijna drijvend op de waterlijn- diep in de bladrozetten verborgen tussen de -scherpe kartelige- bladeren van de krabbescheer.
Dan gaan mijn gedachten terug naar het verhaal van Jac. P. Thijsse, dat hij schreef in zijn boek 'Het Vogeljaar' (1903). Het gaat over de zwarte stern en de ‘link’ met de Krabbescheer;
Citaat: "Er bestaan ook Zwarte Sterntjes, die kunt ge zien, zooveel ge wilt op alle plaatsen, waar we gezocht hebben naar futen en rietzangers, dus maar weer eens het moerasland in! 't Is weer gemakkelijk zoeken, want ze vliegen direct op je af, rakelings langs je hoofd: ze houden niet van vreemde indringers. Aan de vlucht en den staart zijn ze wel als sterntjes te één herkennen, ofschoon ze alleen maar witte veertjes hebben op enkele plekken aan de onderzijde van het lichaam en de vleugels. Overigens zijn ze leigrauw, naar voren toe donkerder en de kop is zoo goed als pikzwart.Waarom ze zoo ongastvrij tegen ons optreden, weet ik niet, want ze zien heel goed, dat we geen bootje hebben en zoo lang dat het geval is, zijn hun nesten veilig. Deze liggen in het water op drijvende eilandjes van saamgewaaide doode stengels en bladen van waterplanten, een enkele maal zelfs op de dicht tegen elkaar gegroeide rozetten van de Water-Aloë of Krabbeschaar. Er is wel eens beweerd, dat de Zwarte Stern bij voorkeur zijn nest zou maken op de Krabbeschaar-rozetten en door het vele naschrijven is het langzamerhand gewoonte geworden om Zwarte Stern en Krabbeschaar in één adem te noemen. In den laatsten tijd zijn goede waarnemers daar met kracht tegen opgekomen en sommigen gaan zelfs zoo ver, om elk verband tusschen Krabbeschaar en Stern te negeeren. Dit nu is ook weer niet juist, want er worden dikwijls genoeg nesten op de aloës gevonden. Ze verlaten hun geboortevlot binnen enkele dagen en zijn dan te vinden op slijkbanken of op de groote waterleliebladeren, waar ze door de ouden trouw worden gevoed"
Verder schrijft Jac. P. T. als slot nog het volgende: "Er is veel geschreven over het drijvend nest van de Fuut, maar dat dobbert lang niet zoo ongewis op de baren als het luchtig bouwsel van het Zwarte Sterntje, den Halcyon van onze veenplassen".
Wat zou hij hiermee bedoelen? Verbindt hij -de donkerste sternsoort of zijn bewegingsgedrag- aan de leefwijze, aan dat van de IJsvogel familie?
Onlangs viel het 2e nummer Vogels+ -de vernieuwede uitgave- de digitale versie, via de mailbox op de digitale leestafel. Daarin staat een mooi verhaal geschreven over het huidige leefgedrag van de zwarte stern en andere vogels. Ook het landschap en zijn geschiedenis, -in het natura 2000 gebied- wordt uitvoerig omschreven. De Wieden. Nieuwsgierig gemaakt? Ga dan naar de istore en download voor je tablet de VOGELS+ App. Beschikbaar- en samengesteld door Vogelbescherming Nederland. Veel leesplezier tijdens en in de (aankomende) vakantie toegewenst o.a. tijdens het lezen over de krabbescheer en zwarte stern- en al die andere prachtige 'natuur' verhalen, het is binnen bereik door je te ‘Linken’ aan VOGELS+.