Rode beuk, lente bladconfetti door bladontplooiing.

Op dit moment van de lente zijn de ‘late bladontplooiers’ (o.a. eik en beuk) bezig met hun jonge bladeren te ontvouwen. Wanneer je langs de stam omhoog kijkt van deze oude Rode beuk -die staat in een park nabij mijn woonomgeving- lijkt het op een kleurige confettiwolk. Het jonge blad groeit snel, in een paar dagen is de kruin uitgegroeid tot een dicht aan een gesloten bladerdek. Het daglicht dringt als de beukenbomen ‘botten’ bijna niet meer door tot op de strooisellaag. Beukenbomen kunnen behoorlijk groot en oud worden 200 tot 300 jaar oud. Exemplaren van >25 meter hoog zijn geen uitzondering. De bomen groeien net als eiken behoorlijk traag dus voordat die hoogte wordt bereikt is de boom al heel wat jaren oud. De Rode beuk, met zijn rode tot paarse bladeren een roodbladerige variant van de gewone of groene beuk. Het is een natuurlijke afwijking die bij een op de duizend beukenzaden voorkomt. Ze zijn daardoor iets kostbaarder dan de groene beuk. Bij landgoederen, landhuizen en in parken is de rode beuk veelvuldig toegepast. Niet alleen vanwege de opvallende verschijning. Door de zeldzaamheid kon de eigenaar laten zien dat hij/zij over veel geld beschikte.
Beuken kunnen een respectabele leeftijd bereiken. Een heel jaar lang groeien -door de kwartaalseizoenen- staat de boom opvallend in een wijk van de stad. Veel mensen hechten zich aan oude bomen. Belangstellend kijken ze en volgen onbewust de vertrouwde beeld silhouetten van de ‘stadse’bomen. Natuur geïnteresseerden volgen het leven rondom en in de kruin van de boom. Met gevederde Groet.