Spaanse ruiter, naam; verbonden aan historische verleden.

De Spaanse ruiter of Engelse vederdistel is een kwetsbare plantensoort die bloeit in juni en juli met purperrode bloemen. Hij voelt zicht thuis op natte, matig voedselarme grond in blauwgraslanden, duinvalleien en op heide- en veengrond. De Spaanse ruiter heeft de neiging als het slechter gaat niet meer te bloeien. Oorzaak is vaak, verzuring van de bodem omdat de soort wordt aangetroffen op bodems met basenrijke kwel. Vaak wordt de plant aangezien voor een “distel”, maar zoals te zien is op de foto staat de bloem op een lange dunne steel. De gaafrandige tot gelobde bladeren hebben zachte stekels, bij distels zijn dit harde prikkelige bladeren. De Nederlandse naam Spaanse ruiter is gebaseerd op de overeenkomst; dat de paarse bloem lijkt op de kousen flossen van de Spaanse cavalerie soldaten. De Nederlandse naam Spaanse ruiter dateert uit de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648) in de Nederlanden, toen de Spanjaarden in de stad Groningen met bouwsels (is een soort barricade van gekruiste houten palen met dwarse stukken en daarover prikkeldraad), Friese ruiters genoemd die de aanstormende cavalerie op afstand hield. In het Fries heet de plant dan ook: Soldatekwast.