De Braamsluiper van 2009.

Van de week hoorde en zag ik hem weer; de Braamsluiper, m ’n eerste dit jaar. Deze zomervogel overspoeld Nederland nu met vele aantallen. Mijn gedachten gingen gelijk twee- of drie jaar terug in de tijd. Op weg naar de bus, hoorde ik opeens de typische zang (LuLuu LuLuu LiLiLiLi) van de braamsluiper. Terwijl ik bezig was met het spotten van de zingende vogel, kwam ondertussen een blonde dame zomers gekleed in bermudabroek met hondje dichterbij gelopen. Ik schrok van haar, omdat ik druk bezig was het spotten van de vogel. Opeens bemerkte ik dat ze op afstand naar me stond te kijken wat ik aan het doen was. Ze dacht natuurlijk wat staat die gluurder te doen. Waarop ik gelijk tegen haar riep “Daaaar zit een BRAAAAMSLUIPER”. Ik keek haar aan en zag dat haar ogen zo groot werden als theeschoteltjes. Vol van verbazing keek ze mij aan en stond ze stokstijf stil genageld aan de grond. Terwijl ik doorliep richting bushalte stond zij nog te kijken naar het groene pleintje “waar zit die vent”?.