Steenloper, gecamoufleerd.

De drie voorbije dagen heb ik besteed aan het regelmatig bezoeken van een door de mens gemaakt natuurgebied. Vanmorgen vroeg op, om een plas- dras poldergebied te bezoeken en de aanwezige vogelsoorten aan te "vinken" op de streeplijst. Tegen de wind in, op de fiets de zeedijk afrijdend. Het fietspad is aangelegd op de kruin van de dijk, is smal en van beton. Links de eentonige gewassen op de agrarische velden, met bergeend en opvliegende graspiepers, nu nog enkele rotganzen aanwezig, overblijvers denk ik. De grootste aantallen rotganzen zijn allang vertrokken richting de broedgebieden in noord Rusland/Siberië. Wat me opvalt is dat de akkerranden voor vlinders en bijen hier ontbreken, of zijn ze niet aangelegd van wege de langdurende economische crisis. Geld voor natuur is op, ook op dit moment van de baan bij de overheid, we moeten nu zelf met slimme plannen komen. De uitvoering van natuurbeleid moet toch ambitieuzer en effectiever!. Vandaag is net een campagne gestart door vogelbescherming Red de rijke Weide, Ga naar de website en teken de petitie, gebruik de link: http://www.redderijkeweide.nl/ . Rechts de Oosterschelde met vliegende kokmeeuwen, duikende aalscholvers en visdieven zittend bovenop de fuikstokken. Nog even en ik ben er. Ben altijd te laat gaat door mijn hoofd en het is al zo vroeg, de veldleeuwerik staat al hoog in de lucht te zingen, continu het zelfde deuntje in "achtjes". Alleen de geluidsterkte neemt af naar mate de vogel hoger en hoger boven de kim klimt. Zet mijn vogelkijker voor mijn ogen en zie op de plassen vele soorten eenden, ganzen en steltlopers ook de grutto en kluut zijn er vergezeld met enkele jongen. Naar mate de zon schijnt en de temperatuur stijgt zingen er meer vogels en het lijkt wel luider. Graspieper, tureluur en invallende luid roepende grutto's en in de bosrand de zang van merel, houtduif en het zomerse zwoele zacht koeren van de zomertortel. Is het een van de laatste exemplaren die alle barre hindernissen heeft weten te omzeilen tijdens zijn reis op de trekroute, (lees mijn vorige Blog; Grauwe klauwier) om hier in Nederland te komen broeden. Terwijl ik nog denk aan hoeveel zomertortels er in grote aantallen in Nederland broeden, hoor ik opwindende kieviten en kluten. Kijk op en zie hoe een zwarte kraai zich naar beneden stort met achter zich aan nu ook een paartje scholeksters, zie dat de kraai een ei oppikt en ermee vandoor gaat. De paniek onder de achtervolgende vogels wordt nog groter, maar wat kunnen ze doen als de predator met ei de bosrand al heeft bereikt, en weg is de rover. De scholeksters terug vliegen naar hun nestplaats, waar ze rondjes beginnen te draaien of is het zoeken? was dat het laatste ei ?. Als de rust weder is gekeerd zie ik iets bruins lopen in dit prachtige natte polder gebied, is het een hond? maar wat doet dat beest hier. Zie nu met vogelkijker dat het geen hond maar een VOS is!, dus ook hier al in dit natuurgebied. Besef gelijk dit is voor hem hier een paradijs, met zoveel jonge opgroeiende vogels. Even later fiets ik huiswaarts, kom langs een redelijke brede poldersloot begroeid met riet. Hoor een vogel zingen, stop even en luister aandachtig. Hoor nu de zang en roepjes van diverse vogels die hier in dit gebied niet voorkomen. Regelmatig zingt de zangvogel weer een ander vogelsoorten repertoire; het is de Bosrietzanger. Bij onderzoek is gebleken dat individuele Bosrietzangers tenminste 45 Afrikaanse vogelsoorten kan imiteren en 31 Europese. Wanneer de Bosrietzanger zich in mei in Nederland vervoegt, zit er een enkele reis van zeker 7500 km op. De overwinteringsgebieden bevinden zich immers in het oosten van zuidelijk Afrika, van Zambia tot Namibië. In Afrika leert de Bosrietzanger in zijn eerste winter een groot deel van de vogelgeluiden ter plaatse, samen met de opgevangen geluiden rond zijn geboorteplek in Nederland, te samen vormt dat later zijn eigen zang. Deze Afrika-gerichtheid is niet vreemd voor een soort die gemiddeld slechts 55 dagen per jaar op de Europese broedplaats doorbrengt (Glutz von Blotzheim & Bauer 1991). De zang gaat voortdurend door en elke keer weer is een andere vogelsoort te horen. Ondertussen zijn twee vrouwelijke wandelaars met hun honden aankomen lopen, er wordt een praatje aan geknoopt. De vragen die je het eerste hoort als vogelaar zijn; Wat zie je ?, waar luister je naar, dan begint de uitleg over de bosrietzanger en zijn zang. Even later gaat het gesprek over hoe mooi de ontwikkelgebieden zijn met de vele vogelsoorten en het natuurschoon op Tholen. We wensen elkaar nog een fijne dag toe met veel vogelplezier, het laatste wat ik hoor is zal je foto/weblog nog wel eens lezen. Bijna aan het einde van de verdedigende hoofddijk. Daar is ook het haventje, de zon schijnt al aardig, mooi warm licht. Opeens zie ik dat een steenloper vanaf het drooggevallen schor richting de houtensteiger vliegt. De vogelkijker erbij, dan pas valt het me op dat er meerdere steenlopers bij elkaar zitten te genieten van de zonnewarmte. De steenloper is een middelgrote compacte steltloper, met wigvormige puntige snavel, relatief korte pootjes (en dat noemt men "steltloper"?). De eigenschap van deze steltloper is dat de vogel bij het zoeken naar voedsel: elke schelp, plantenresten en steentjes omdraait, de Engelsen noemen hem of haar niet voor niets Turnstone. Vaak zie je steenlopers in een groepje bij elkaar foerageren. Langs de randen op het wad, van strekdam, oneffenheden: steen en zand en vloedlijn, zie je ze ook bezig in een "bulldozer houding" en keren flarden zeewier om. Ze vallen bijna niet op, alleen tijdens de bewegingen die ze maken trekken ze je aandacht van he daar zit iets!. Pak mijn camera erbij met telelens 300 mm en druk af. Even van positie en kijkrichting wisselen en maak nog meerdere foto's. Nu ik de foto bekijk vallen de steenlopers bijna niet op, tegen een achtergrond met korstmossen bezette houten steigerplanken, wat vindt U?. Dat moment wil ik vandaag met U delen, zie de geplaatste foto. (wordt nog een maal vervolgd).
http://www.redderijkeweide.nl/