Een takje knapt onder mijn schoenen, stil blijf ik staan kijk langzaam om mij heen en luister.
Ik zie geen enkele verandering in de bewegingen om mij heen, de herten trekken zich er niets van aan.
Het is bronsttijd voor de Damherten en ik wil ze zo weinig mogelijk verstoren.
Langzaam ga ik tegen een boomstam zitten en focus mij op de geluiden en de beelden die ik om mij heen hoor en zie.
De dieren sluiten zich langzaam om mij heen alsof ik een onderdeel ben van het bos, en voorzichtig maak ik mijn foto's.
Vlak voor mij strekt een damhert zich uit in de karakteristieke pose voor deze tijd van het jaar.
Het is niet te beschrijven hoe het voelt om op zo'n moment een onderdeel te zijn van hun wereld.
Lees meer
Reacties (1)
Geweldige ervaring om zo een met de natuur te zijn, mooie foto!
gr. Hanneke