Sterretjes zien

In de duinen is de wind koning. Continu wordt het zand verplaatst, opgestapeld en weer weggeblazen. Dit kan eindeloos doorgaan in de stuivende duinen maar in de luwte wordt al snel beslag gelegd op het bewegende zand. De duinmossen zijn de eersten die de korrels op hun plaats weten te houden. Het Duinsterretje is er vroeg bij.
In Nederland zijn twee soorten Duinsterretjes te vinden het Groot Duinsterretje en het Klein Duinsterretje. Het Groot Duinsterretje is doorgaans iets groter en heeft geelgroene blaadjes waar het meer bescheiden Klein Duinsterretje donkergroene tot rood aangelopen blaadjes heeft.
Als één van de weinige mossen houdt Duinsterretje van kaal kalkrijk zand. Zand dat nog niet lang geleden uit zee is verstoven en waar het kalk nog niet uitgeloogd is. Het nadeel aan dit zand is, dat het vaak op open onbeschutte plekken dicht bij de witte duinen te vinden is. Hier heeft de zon en de wind nog vrij spel en zijn hoge temperaturen en droogte eerder regel dan uitzondering. Het wortelloze Duinsterretje kan hier mee omgaan door de toppen samen te draaien als het warm en droog is. Hiermee gaat het mos de verdamping tegen en houdt het zoveel mogelijk water vast.
Zodra het regent springen de toppen van Duinsterretje open en ontvouwen de blaadjes en glasharen zich.
Tijdens zijn leven legt het Duinsterretje het zand waarop het groeit vast. Stuivende zandkorrels blijven hangen in het mostapijt en hoopt zich op tussen de vochtige blaadjes. De afgestorven mosdeeltjes vermengen zich met het zand en zo ontstaat er een goed milieu voor andere planten om zich te vestigen. Weldra zullen zaadjes van Gewone veldbies of een Duinviooltje blijven haken in het mos en wortel kunnen schieten. Hiermee legt het Duinsterretje het fundament voor de bloeiende duinen.
Bron: nilsvanrooyen