Klaproos

De klaproos wordt in sommige streken ook kollenbloem (toverkol of kol =heks) of slaapkop genoemd.In het Albanees noemt men de klaproos "lule flanules" oftewel"bloem met vlagjes". De papaver die in ons land groeit, komt vooral voor op droge zanderigegrond die kort geleden omgewoeld is, zoals op spoordijken of op opgespoten zandvlaktes. De zaden van de klaproos behouden onder de grond erg lang hun kiemkracht en ontkiemen als ze soms na jaren, weer aan de oppervlaktekomen. De klaproos is dan ook een echte pioniersplant. De klaproos heeftgeen nectarklieren, maar levert hoogwaardig stuifmeel voor bijvoorbeeld de honingbijen. Devrucht is een omgekeerd eivormige doosvrucht, die 1-2 cm lang kanworden. De vrucht heeft een deksel, waaronder uit de porierand de zaadjes worden verspreid.
Symboliek:


Vroeger werd gedacht dat de plant groeide op de plaats waar iemand vermoord was en dat het bloed door de plant werd opgenomen en bewaard in de bloembladen. Daarom dacht men dat dit de oorzaak was van de vele klaprozen op het slagveld. In werkelijkheid is de oorzaak, dat de zaden pas kiemen als ze aan licht worden blootgesteld. Doordat het slagveld omgewoeld werd, kwamen de zaden aan het licht en kiemden.

Het meest neutrale en internationaal verspreide symbool voor de in de Eerste Wereldoorlog gesneuvelde geallieerde soldaten aan de IJzer, is de klaproos.