Kokkelkluut

Over de dikwijls onbegrijpelijke naamgeving van veel dieren kan ik me blijven verbazen, zeker waar het de Nederlandse namen betreft. Hier is er weer zo één: de scholekster. De naam van deze mooie vogel zou er op kunnen duiden dat sprake is van een ekster die graag een scholletje naar binnen werkt, maar niets is minder waar: het is ten eerste geen ekster en ze eten bovendien geen schollen maar schelpdieren. Dat 'ekster' is nog te verklaren door het zwart-witte verenpak dat we ook van de echte ekster, een kraaiachtige, kennen. Het is een kleurcombinatie die ook de kluut en de ooievaar kenmerkt en dat zijn steltlopers, net als de scholekster, dus 'scholkluut' had al meer voor de hand gelegen. 'Kokkelkluut' was nog beter geweest, want de scholekster voedt zich vooral met mosselen en kokkels. In het Engels heet hij oystercatcher, 'oestervanger', wat ook vreemd is want een oester krijgen ze amper open en bovendien hoef je oesters niet te vangen want die zitten vastgekoekt. In wetenschappelijk potjeslatijn heet de kokkelkluut Haemratopus ostralegus, vrij vertaald 'oestereter met bloedrode poten'. Dat kan ermee door, vanwege de snavel en een paar poten die fel knaloranje tot bloedrood gekleurd zijn.